Want na alle luxe die we hadden in het up-to-date machinepark bij Paul van Vucht zijn we terechtgekomen op de met mest  besmeurde stalroosters bij Johan Sterks. Echt waar, dit betreft geen ‘Sterks’-verhaal. Maar de TD zou de TD niet zijn als we dit primaire onderkomen voor koeien niet tot een (carnavals)technisch hoogstaande innovatiehal voor
knutselverslaafden zouden kunnen omtoveren. Het zit technisch zelfs zo vernuftig in elkaar dat wanneer de lampschakelaar wordt omgezet de melkrobot van Johan koffie gaat zetten. Op het moment dat bij ons de slijptol aanslaat, Johans zelfgemaakte gehaktballetjes op de inductiekookplaat, vanzelf beginnen te pruttelen. Andersom, als Johan op zijn slaapkamer een scheet laat, vallen bij ons de vers geschilderde mussen van het podiumscherm en als Johan onder de zonnebank gaat, beginnen de 12 dames op de Frank-Spooren-kalender 2019®
onrustig te wapperen. De High-Tech-campus van Lampengat
is er niks bij zullen we maar zeggen… Eerlijkheid gebied ons wel te zeggen dat wij -ondanks onze eigen superieure technische
bekwaamheden- het zonder de steun van enkele Essche ondernemers niet gered hadden. Zo heeft Maikel van der Sanden de stalroosters dichtgesmeerd tot een egaal strakke dansvloer, heeft Frank Spooren licht geschapen alsof hij God zelf was en heeft Harold Evers het geheel ‘getext’ met de kwaliteit zoals hij zijn eigen woonkamer heeft gedaan. Allen belangeloos, allen dank daarvoor! En wij, wij danken wekelijks Johan voor het “kouwe pilske” dat we van hem krijgen, want een koelkast is niet geïnstalleerd. Dat is weer net iets té technisch voor ons! Tot carnaval,

 

Alaaf de TD